Każdy przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą ponosi różne wydatki, które mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu, a co za tym idzie – mogą zmniejszać podatek dochodowy. Ale czy wszystkie wydatki, w tym te związane z psychoterapią, mogą być rozliczone jako koszty firmowe? Oto praktyczny przegląd tematu na podstawie interpretacji podatkowej.

Przykładem może być interpretacja z 23 września 2024 r. (nr 0115-KDIT3.4011.663.2024.1.JS). Z pytaniem wystąpiła radczyni prawna, która od roku prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Kobieta reprezentuje klientów w postępowaniach sądowych i negocjacjach, co wywołuje duży stres, w wyniku którego cierpi na zaburzenia lękowe. Jak argumentowała, zawód radcy prawnego związany jest z odpowiedzialnością i presją. Podejmowane kroki procesowe, czy udzielone porady prawne mają niebagatelny wpływ na sytuację klientów. Zaś nieodpowiednie rekomendacje dla spółek prawa kapitałowego mogą narazić je na straty finansowe.
Organ podatkowy w interpretacji indywidualnej wyjaśnił, że wydatki na psychoterapię mają charakter osobisty, a nie służą bezpośrednio ani pośrednio generowaniu przychodów ani zachowaniu źródła przychodów.

Psychoterapia, nawet jeśli ma związek z poprawą samopoczucia i zdolnością do pracy, jest traktowana jako wydatek poniesiony na poprawę zdrowia. Zdrowie, zarówno fizyczne, jak i psychiczne, jest wartością osobistą, a nie zawodową. Ponieważ nie ma bezpośredniego wpływu na uzyskanie przychodu, nie można tych wydatków zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.

Praktycznie każda praca wywołuje stres, a wiele zawodów związanych jest z jeszcze większą odpowiedzialnością. Każda praca (rodzaj prowadzonej działalności gospodarczej) ma określony wpływ (nie pozostaje obojętny) względem zdrowia, także zdrowia psychicznego - stwierdził dyrektor KIS.

Każdy wydatek firmowy musi spełniać warunek celowości w odniesieniu do działalności gospodarczej. Aby uznać wydatek za koszt uzyskania przychodu, musi istnieć wyraźny związek przyczynowo- skutkowy pomiędzy poniesieniem wydatku a przychodami z działalności. W przypadku wydatków na zdrowie, w tym psychoterapię, organy podatkowe są zwykle bardzo rygorystyczne i klasyfikują je jako koszty osobiste, niezwiązane bezpośrednio z działalnością gospodarczą.